کبوتری که رفت و دیگر برنگشت

مراقب دلهاتون باشین که هرگز نشکنه چون دیگه دیگه دیگه هرگز درست نمی شه !!!
دوستتون دارم

مراقب خودتون باشین .... خداحافظ

-----------------------------------------------------------------------------------------

. زیباترین احساسی که دارم نسبت به آدم هایی هست که در تمام زندگیم هرگز
خوبی هاشون رو فراموش نمی کنم :
از مادرم ممنونم چون به من مهربونی و از خود گذشتگی رو یاد داد
از پدرم ممنونم که به من یاد داد که در هر شرایطی با سختی ها کنار بیام
از برادرم ممنونم که به من یاد داد ترسو نباشم
از آرسینه ممنونم که به من یادآوری کرد که هنوز هم آدم های خوب هستند
از بهادر ممنونم که به من یاد داد که دلیلی نداره پایان هر اتفاقی خوب باشه
از استاد بنی اسدی ممنونم به خاطر اینکه به من یاد داد که تمام دنیا توی ذهن و دل و روح منه
نه توی هیچ چیز دیگه
از بهرام عظیمی ممنونم که اولین کسی بود که به من فرصت داد کارهام رو توی کیهان بچه ها
به چاپ برسونم اون به من اعتماد به نفس رو یاد داد
از آقایان رضا زواری . کمال طباطبایی . پژمان رحیمی زاده . مجید کاظمی . فاضل ترکمن . عباس
تربن . علی عطایی . عباس ریاضی . محمود حسینی . آقای طلایی . استاد مکتبی . رفیع افتخار
سهراب گل هاشم . توکا نیستانی . اسماعیل عباسی . ساسان روحانی . حسین نظری . فرهاد 
حسن زاده . داوود صفری . مجید ذاکری . امیر سقراطی . آقای یحیی پور .آقای صلواتیان و خیلی های دیگر که درتمام این سال ها کمکم کردن ممنونم  
از سید مسعود شجاعی طباطبایی هم ممنونم به خاطر اینکه به من یادآوری کرد که بین تمام
رزمنده های خوب و مهربونی که برای دفاع از کشورشون به جنگ رفتند کسانی هم هستند که
بسیار زود قضاوت می کنند و فکرهای اشتباه می کنند در مورد دیگران
از خانم ها نلی محجوب . تهمینه حدادی . هدا حدادی . فریبا خانی . زهرا برغانی . فریبا کلهر
فریبا بندی . شیوا حریری . طاهره عیبد . عطیه مرکزی . مرجان مظاهری پور . خانم کامکار . 
خانم آریا و خیلی های دیگر باز هم سپاسگزارم
و در آخر و از همه مهم تر از خداوند ممنونم که همیشه همه جا در همه لحظه ها کنارم بود و به
من یاد داد قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود
از تمام کسانی که در تمام این روزها با من دشمنی کردن و یا حسادت کردن و یا اینکه طرز فکر
من رو و زندگیم رو به مسخره گرفتند هم تشکر می کنم چون اگر اونها نبودن من به خیلی از
موفقیت هام دست پیدا نمی کردم
   
------------------------------------------------------------------------------------------------------

. زندگی درک همین اکنون است زندگی شوق رسیدن به همان
فردایی است،
که نخواهد آمد تو نه در دیروزی، و نه در فردایی ظرف امروز، پر از بودن توست شاید این
خنده که امروز، دریغش کردی آخرین فرصت همراهی با، امید است