جایی که شب ها به مغزم خاموشی می دهم

Image may be NSFW.
Clik here to view.

اگر دنیا رو مال خودت بدونی همه جاش می تونی اتاقی واسه خودت داشته باشی
اگر با دنیا آشتی باشی می تونی روزها و ماه ها و سال ها در جاهایی زندگی کنی
که شاید خیلی های دیگه نتونن
اتاقت رو خودت می سازی ... گاهی با قوطی . گاهی با آجر . گاهی با فکر و گاهی با
آسمون  و گاهی هم بارویا ....
هیچ کس نمی تونه بفهمه که توی اتاق تو چه اتفاق هایی رخ می ده ...
به همون اندازه که هیچ کس نمی تونه فکرهاتو بخونه ...
اگر کمی دقیق تر نگاه کنی می فهمی اتاق یکی از مهم ترین چهار دیواری های کلیدی در
زندگی هر فرده ...
ما از روزی که به دنیا می آییم فضایی داریم که فقط مال خودمونه
فضایی که می تونیم اونو با خیلی ها تقسیمش کنیم و یا می تونیم دو دستی بهش
بچسبیم و نذاریم به هیچ عنوان کسی از چنگمون درش بیاره ...
واسه من خیلی جالبه وقتی فکر می کنم می بینم کسانی که می میرن چنان دو دستی
به قبرشون چسبیدن که با هیچ نیرویی نمی تونی قبرشون رو ازشون بگیری ...
اونا پرقدرت ترین مالک ها هستند ..... 
سوال اینه آیا مهمه که آدم ها حتما فضایی مخصوص به خودشون داشته باشن ؟
و اصلا فایده این فضا چیه ؟
چهاردیواری ها در زندگی ما زیادن اما مهم اینه که چطوری خودمون رو با اونها وفق بدیم
و با چه سیاستی اون محیط رو واسه خودمون دلنشین تر کنیم که حداقل نفهمیم که اسمش
چهاردیواری ست ....
توجه داشته باشین بعضی ها اتاق هاشون با خودشون خیلی فرق داره ... گول نخورید